معرفی فیلم
دیروز بود که داشتم فکر میکردم چرا هرچه فیلم ایرانی دیدم اخیرا تم اصلی داستان همشان اعتیاد بوده، " عصر یخبندان"، " لامپ صد"، " قصه ها" و ...
واقعا انگار موضوع دیگه ای ندارند نویسنده های ایرانی.
عیب اصلی اکثر فیلم های ایرانی این است که کلاً داستانشان نقطه اوج یا کلایمکس ندارند، فقط اتفاقات یکی دو روز معمولی یک زندگی را نشان میدهند و خلاص. نه پایانی و نه نتیجه گیری و هیچ و هیچ.
تا دیشب که فیلم "رخ دیوانه" را دیدم و واقعا می شد یک سر و گردن از فیلم های ساخته شده ی سال های اخیر در ایران بالاتر دانستش. فیلمنامه بسیار خلاقانه ( و شاید هم تقلیدی از یک فیلم خارجی که من نمیدانم) و بازیهایی خوب. بخاطر همین هم بهترین فیلم جشنواره فجر سال پیش هم از نگاه داوران و هم از نگاه مردم لقب گرفت.
نویسنده ی فیلم محمدرضا گوهری است و جالب است که آخرین فیلم ایرانی خوبی که از پارسال تا حالا دیدم (بعد از رخ دیوانه) ، فیلم "ملکه" است که نویسنده ی آن فیلم هم محمرضا گوهری بود. و چه خوب که همچین نویسنده هایی دارد سینمای ما.